Jeremiah 9
1كاشكهسر منآبمیبود و چشمانمچشمهاشك. تا روز و شببرایكشتگاندختر قومخود گریهمیكردم. 2كاشكهدر بیابانمنزلمسافرانمیداشتمتا قومخود را ترككرده، از نزد ایشانمیرفتمچونكههمگیایشانزناكار و جماعتخیانتكارند. 3زبانخویشرا مثلكمانخود بهدروغمیكشند. در زمینقوی شدهاند اما نهبرایراستیزیرا خداوند میگوید: «از شرارتبهشرارتترقّیمیكنند و مرا نمیشناسند.» 4هر یكاز همسایهخویشباحذر باشید و بههیچبرادر اعتماد منمایید زیرا هر برادر از پا درمیآورد و هر همسایهبهنمّامیگردشمیكند. 5و هر كسهمسایهخود را فریبمیدهد و ایشانبراستیتكلّمنمینمایند و زبانخود را بهدروغگوییآموختهاند و از كجرفتاریخستهشدهاند. 6خداوند میگوید كه«مسكنتو در میانفریباستو از مكر خویشنمیخواهند كهمرا بشناسند.» 7بنابراینیهوهصبایوتچنینمیگوید: «اینكمنایشانرا قالگذاشته، امتحانخواهمنمود. زیرا بهخاطر دختر قومخود چهتوانمكرد؟ 8زبانایشانتیر مهلكاستكهبهفریبسخنمیراند. بهزبانخود با همسایهخویشسخنانصلحآمیز میگویند، اما در دلخـود بـرایاو كمینمیگذارند.» 9پسخداوند میگوید: «آیا بهسبباینچیزهـا ایشانرا عقوبتنرسانمو آیا جانماز چنینقومیانتقامنكشد؟» 10برایكوهها گریهو نوحهگریو برایمرتعهایبیابانماتمبرپا میكنمزیرا كهسوختهشدهاستو احدیاز آنها گذر نمیكند و صدایمواشیشنیدهنمیشود. هممرغانهوا و همبهایمفرار كردهو رفتهاند. 11و اورشلیمرا بهتودهها و مأوایشغالها مبدّلمیكنمو شهرهاییهودا را ویرانو غیرمسكونخواهمساخت. 12كیستمرد حكیمكهاینرا بفهمد و كیستكهدهانخداوند بهویسخنگفتهباشد تا از اینچیزها اخبار نماید كهچرا زمینخرابو مثلبیابانسوختهشدهاستكهاحدیاز آنگذر نمیكند؟ 13پسخداوند میگوید: «چونكهشریعتمرا كهپیشرویایشانگذاشتهبودمترككردند و آواز مرا نشنیدند و در آنسلوكننمودند، 14بلكهپیرویسركشیدلخود را نمودند، و از عقببَعلیمكهپدرانایشانآنها را بهایشانآموختند رفتند، 15از اینجهتیهوهصبایوتخدایاسرائیلچنینمیگوید: اینكمنافسنتینرا خوراكاینقومخواهمساختو آبتلخبهایشانخواهمنوشانید. 16و ایشانرا در میانامّتهاییكهایشانو پدرانایشانآنها را نشناختند پراكندهخواهمساختو شمشیر را در عقبایشانخواهمفرستاد تا ایشانرا هلاكنمایم.» 17یهوهصبایوتچنینمیگوید: «تفكّر كنید و زناننوحهگر را بخوانید تا بیایند و در پیزنانحكیمبفرستید تا بیایند.» 18و ایشانتعجیلنموده، برایما ماتمبرپا كنند تا چشمانما اشكها بریزد و مژگانما آبها جاریسازد. 19زیرا كهآواز نوحهگریاز صهیونشنیدهمیشود كهچگونهغارتشدیمو چهبسیار خجلگردیدیمچونكهزمینرا ترككردیمو مسكنهایما ما را بیرونانداختهانـد. 20پـسایزنـان، كلامخداوند را بشنوید و گوشهایشما كلامدهاناو را بپذیرد و شما بهدخترانخود نوحهگریرا تعلیمدهید و هر زنبههمسایهخویشماتمرا. 21زیرا موتبهپنجرههایما برآمده، بهقصرهایما داخلشدهاستتا اطفالرا از بیرونو جوانانرا از چهارسوها منقطعسازد. 22خداوند چنینمیگوید: «بگو كهلاشهایمردمانمثلسرگینبر رویصحرا و مانند بافهدر عقبدروگر افتادهاستو كسینیستكهآنرا برچیند.» 23خداوند چنینمیگوید: «حكیم، از حكمتخود فخر ننماید و جبّار، از تنومندیخویشمفتخر نشود و دولتمند از دولتخود افتخار نكند. 24بلكههر كهفخر نماید از اینفخر بكند كهفهمدارد و مرا میشناسد كهمنیهوههستمكهرحمتو انصافو عدالترا در زمین بجا میآورمزیرا خداوند میگوید در اینچیزها مسرور میباشم.» 25خداوند میگوید: «اینكاَیامیمیآید كهنامختونانرا با مختونانعقوبتخواهمرسانید. 26یعنیمصر و یهودا و ادومو بنیعمونو موآبو آنانیرا كهگوشههایمویخود را میتراشند و در صحرا ساكنند. زیرا كهجمیعاینامّتها نامختونند و تمامیخانداناسرائیلدر دلنامختونند.»
Copyright information for
PesOV